
HARRY BENSON: SHOOT FIRST
ติดตามการทำงานเปี่ยมชีวิตชีวาของตากล้องวัย 86 ปีชื่อดังเจ้าของผลงานคุ้นตาคนทั้งโลก
ชื่อไทย : คลี่ปริศนาภาพถ่ายวิเวียน ไมเออร์
83 นาที / สหรัฐอเมริกา / 2013 / กำกับ: จอห์น มาลูฟ, ชาร์ลี ซิสเกล
1h 23min / USA / 2013 / Directors: John Maloof, Charlie Siskel
เรื่องราวแสนน่าอัศจรรย์บันดาลใจของสตรีลึกลับผู้ได้รับการขนานนามว่า “ช่างภาพสตรีตหญิงผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เพิ่งได้รับการค้นพบ”! …หนังเปิดเผยสุดยอดภาพถ่ายเปี่ยมชีวิตชีวาของพี่เลี้ยงเด็กนาม “วิเวียน ไมเออร์” ที่แม้จะบันทึกโลกใบนี้ไว้บนฟิล์มขาวดำนับแสนภาพ แต่กลับไม่เคยมีใครล่วงรู้เลยว่าเธอเป็นใคร และอะไรคือสาเหตุที่ทำให้เธอต้องปิดบังอำพรางตนเองเช่นนั้น?
A documentary on the late Vivian Maier, a nanny whose previously unknown cache of 100,000 photographs earned her a posthumous reputation as one of the most accomplished street photographers.
รางวัล (Award)
ประเด็นสำคัญในหนัง
ความร่ำรวย ความยากจน คนชายขอบ
ภาพถ่ายของวิเวียน ไมเออร์จำนวนมากเป็นภาพคนไร้บ้าน คนชายขอบ ชาวบ้านยากจนที่เธอได้พบตามท้องถนนในนครใหญ่ ในหนังมีคนตั้งข้อสังเกตว่าอาจเพราะเธอเองก็มาจากสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมระดับล่าง จึงทำให้มีสายตาที่เห็นอกเห็นใจต่อผู้คนเหล่านี้ ขณะเดียวกันก็น่าสนใจว่า เธอเลือกจะทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กให้กับครอบครัวคนมีฐานะ ซึ่งทำให้เธอมีบ้านอยู่และมีเวลาว่างเหลือพอสำหรับการมาทำงานอดิเรกที่เธอชื่นชอบ นับเป็นความขัดแย้งที่น่าสนใจที่เราสังเกตได้จากชีวิตและงานของเธอ
การถ่ายภาพและการปิดบังตัวตน
วิเวียนพยายามปิดบังตัวเองด้วยหลายวิธี นอกจากนายจ้างและเพื่อน ๆ ของเธอจะไม่เคยรู้เลยว่าเธอมีอีกด้านเป็นช่างภาพ แม้แต่ร้านล้างรูปที่เธอไปใช้บริการก็ยังไม่รู้ชื่อนามสกุลที่แท้จริงของเธอ ฟังดูแล้วเหมือนเธอไม่ต้องการมีความเกี่ยวข้องสัมพันธ์ใด ๆ กับคนอื่น แต่ขณะเดียวกัน เธอกลับชอบถ่ายภาพคนในระยะใกล้ชิด สนใจอารมณ์ความรู้สึกและความทุกข์ยากของเพื่อนมนุษย์ เธออัดวิดีโอตอนตัวเองออกไปชวนคนอื่นพูดคุย และเธอยังชอบติดตามข่าวสารบ้านเมืองอีกด้วย บุคลิกที่ขัดแย้งกันเองนี้ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้วิเวียนเป็นมนุษย์ที่น่าสนใจ
ความเป็นส่วนตัวและการเผยแพร่ผลงาน
คำถามหนึ่งที่เกิดขึ้นกับหลาย ๆ คนที่ได้เห็นงานของวิเวียนก็คือ ในเมื่อเธอมีฝีมือด้านการถ่ายภาพถึงขนาดนี้ แล้วทำไมเธอจึงเลือกจะปิดบังมันไม่ให้ใครรู้ ตลอดชีวิตเธอใฝ่ฝันถึงการได้รับการยอมรับและประสบความสำเร็จในฐานะช่างภาพบ้างหรือไม่ หากเธอยอมเปิดเผยงาน ชีวิตเธอจะสุขสบายกว่าที่เป็นอยู่หรือเปล่า เราไม่สามารถรู้คำตอบที่แน่ชัดได้ แต่สิ่งหนึ่งที่เราพอจะรู้ได้ก็คือ วิเวียนเลือกใช้การถ่ายภาพเป็นหนทางในการบรรเทาความทุกข์ของตัวเอง เธอทำงานศิลปะนี้ด้วยความจริงจังและไม่ประนีประนอม หรือเราอาจคิดเลยไปได้อีกว่า การที่งานของเธอไม่ได้เปิดเผยสู่สายตาของสาธารณชนและนักวิจารณ์ ก็อาจเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เธอยังมีความเป็นส่วนตัวในการสร้างงานตามความพอใจของตนเอง โดยไม่ต้องเสี่ยงกับการตัดสินของคนอื่นก็ได้
ดูจบแล้วคุยอะไรกันดี
1. คุณแปลกใจมั้ยที่ไม่มีนายจ้างคนไหนของวิเวียนรู้เรื่องการถ่ายภาพของเธอเลย คุณคิดว่าเป็นเพราะอะไร
2. มีบางคนในหนังนำเสนอความคิดที่ว่า วิเวียนอาจมีอาการเจ็บป่วยทางจิตหรือมีบาดแผลในใจจากประสบการณ์ร้ายในวัยเด็ก และสิ่งเหล่านี้อาจเกี่ยวข้องกับความสามารถหรือสไตล์การถ่ายภาพของเธอด้วย คุณเชื่อทฤษฎีนี้ไหม เพราะอะไร
3. จอห์น มาลูฟ ผู้กำกับร่วมของหนังเรื่องนี้ เป็นหนึ่งในคนแรก ๆ ที่ค้นพบผลงานของวิเวียน แต่เขาก็ถูกวิพากษ์วิจารณ์ไม่น้อยที่เขาถือครองสิทธิในภาพจำนวนมากของเธอไว้เสียเอง และยังถือวิสาสะนำมันออกเผยแพร่ด้วย คุณเห็นด้วยกับการกระทำของเขาไหม หรือคิดว่าภาพเหล่านี้ควรถูกปิดบังไว้ต่อไปตามที่เคยเป็นเมื่อครั้งวิเวียนยังมีชีวิตอยู่
4. ในชีวิตจริงของคุณเอง เคยมีเรื่องต้องปิดบังไว้ไม่ให้ใครรู้ (แบบที่วิเวียนปิดบังเรื่องการถ่ายภาพของเธอ) ไหม คุณเลือกจะปิดบังมันเองหรือต้องทำเพราะความจำเป็น และถ้าเลือกใหม่ได้ จะเปิดเผยมันไหมหรือจะปิดไว้ต่อไป เพราะอะไร
5. คุณคิดว่าอะไรคือจุดเด่นและความน่าสนใจของภาพถ่ายสตรีท
6. ถ้าคุณมีโอกาสได้ออกไปถ่ายภาพแนวสตรีทบ้าง คุณจะถ่ายภาพอะไรเป็นพิเศษ เพราะอะไร

ติดตามการทำงานเปี่ยมชีวิตชีวาของตากล้องวัย 86 ปีชื่อดังเจ้าของผลงานคุ้นตาคนทั้งโลก

เทศกาลหนังสารคดีนานาชาติยามากาตะ (YIDFF) ชวนคนทำสารคดีทั่วเอเชียนำโปรเจ็กต์ที่ยังไม่เสร็จเข้าร่วมโปรแกรม “Yamagata Rough Cut!”

อะไรทำให้ฟินแลนด์ก้าวขึ้นเป็นที่หนึ่งด้านการศึกษาในระบบ และเราจะหยิบยืมวิธีการของพวกเขามาใช้ได้หรือไม่?

สารคดีภาคต่อของ Herb & Dorothy ที่ติดตามการบริจาคงานศิลปะกว่า 2,500 ชิ้นในคอลเล็กชันสะสมของ เฮิร์บ กับ โดโรธี โวเกล ไปยังพิพิธภัณฑ์ 11 แห่งทั่วสหรัฐฯ
ระหว่างการถูกกักบริเวณในบ้านที่ปักกิ่ง “อ้ายเว่ยเว่ย” ศิลปินจีนผู้โด่งดังได้จัดแสดงงานชิ้นสำคัญขึ้นที่อดีตคุก “อัลคาทราซ” โดยผู้เยี่ยมชมจะสามารถเขียนข้อความส่งกำลังใจให้แก่เหล่านักกิจกรรมที่ถูกจับกุมทั่วโลก

สารคดีถ่ายทอดชีวิตของ ซาร่า ชาห์เวอร์ดี สมาชิกสภาสตรีคนแรกในหมู่บ้านชนบทของอิหร่าน ผู้ท้าทายระบอบปิตาธิปไตยและพยายามปลุกพลังในตัวเด็กสาวให้กล้าฝันถึงอิสรภาพ การศึกษา และการเลือกชีวิตของตนเอง
“โรงเรียนเตรียมอนุบาลเอบีซี” คือศูนย์รับดูแลเด็กเล็กที่เปิดตลอด 24 ชั่วโมงในโอคุโบะ โตเกียว เพื่อให้บริการแก่เหล่าพ่อแม่คนทำงานกลางเมืองที่ประสบปัญหาการเลี้ยงลูกแตกต่างกันไป
สารคดีสำรวจการดิ้นรนต่อสู้ของคนเลี้ยงผึ้ง, นักวิทยาศาสตร์ และนักปรัชญาทั่วโลก ในการหาคำตอบว่าผึ้งมีความสำคัญอย่างไร พวกมันหายไปไหน อะไรคือสาเหตุ
บนรางรถไฟ ชายวัย 40 นาม ‘ยองโฮ’ พยายามฆ่าตัวตาย… มันเกิดอะไรขึ้น? หนังพาเราย้อนสู่อดีตเพื่อเผยให้เห็นว่าประวัติศาสตร์และความรุนแรงทางการเมืองหล่อหลอมให้เขามาสู่จุดนี้ได้อย่างไร
With a function of camera recorded, the filmmaker started filming “Prang Sam Yot” an archaeological site in Lopburi Province in the south-northern of Thailand. Like a poetry cinema. The film recorded everyday life and realism with non-linear.
หนังใช้เวลาสองปีเต็มพาเราไปรู้จักเด็กกำพร้าของผู้ต้องโทษประหารชีวิตในจีน เพื่อเฝ้าดูการเรียนรู้ชีวิตใหม่ที่ไร้พ่อแม่ของพวกเขา
จูลี่สูญเสียสามีผู้เป็นคอมโพสเซอร์ชื่อดังไปในอุบัติเหตุรถชนพร้อมลูกสาววัย 5 ขวบ เธอพยายามเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้งด้วยจิตใจที่โศกเศร้าและพังทลาย