อัตภาวกาล (Homatagia)
ส่วนผสมของสารคดีครอบครัวกับหนังฟิกชั่นสะเทือนอารมณ์ ถ่ายทอดความรู้สึกหมดจดในความเปราะบางของต้นไม้ ความแข็งแกร่งของสายน้ำ ในการกลับมาของลูกชาย การตายของพ่อ การเดินทางไปพบพ่ออีกครั้ง
Menu
“The Mudguard and a Lonely Monkey” is an essay film of so-called artist, Wichanon Somumjarn. He went back to his hometown, Khon Kaen. This city was located in the northeastern of Thailand. With his new project “From the Muddy Banks of Chee River” a thriller-arthouse cinema on “nano budget”. He and his friends started an investigation on real problems and real locations. As reflective between this essay film and fiction film.
Director’s Statement :
Like an author who starting on the no plan book or a rock and roll musician who improvising on their own jazz music. It’s very simple thing. I had a film project from many projects didn’t finished. I just picked a very simple project to shoot. So It called “From the Muddy Banks of Chee River” a thriller-arthouse cinema on “nano budget”.
During development processed on script. Like every project I tried to find local investor or crowdfunded by “pre-order” method. But it’s very hard to got funded with unstable economy same as whole country.
My friends and I started researched and/or investigated with many video footages. What is the real values of this stuffs? At the beginning I just thought to put this documentary in the DVD of the feature. But to find the budget, I changed my mind to reconstructed them into an essay film. We try to made it valuables. For shooting a feature “From the Muddy Banks of Chee River” in the future.
ส่วนผสมของสารคดีครอบครัวกับหนังฟิกชั่นสะเทือนอารมณ์ ถ่ายทอดความรู้สึกหมดจดในความเปราะบางของต้นไม้ ความแข็งแกร่งของสายน้ำ ในการกลับมาของลูกชาย การตายของพ่อ การเดินทางไปพบพ่ออีกครั้ง
หนังทดลองที่นำฟุตเทจบางส่วนจาก In April the Following, There Was a Fire มาทดลองอีกรอบ ผสมกับฟุตเทจจากงานชิ้นอื่นๆ ของตัวผู้กำกับ วิชชานนท์ สมอุ่มจารย์
หนังเกี่ยวกับคืนที่รายการเรียลลิตี้ไอดอลเกิร์ลกรุ๊ปรายการหนึ่งออกอากาศเป็นตอนสุดท้าย แล้วในคืนนั้นเองหลังจากห้าทุ่มห้าสิบเก้าเวลาก็เพิ่มขึ้นมากลายเป็นห้าทุ่มหกสิบหกสิบเอ็ดหกสิบสองไปเรื่อยๆ ไม่ยอมถึงเที่ยงคืน
ความคิดถึงของผู้ชายคนหนึ่งนอนนิ่งอยู่ในซองจดหมายสิบฉบับที่ไม่เคยถูกเปิดอ่าน มันถูกส่งถึงผู้หญิงที่เขาเคยรัก เดินทางจากพม่าสู่ไทยและถูกซุกซ่อนไว้ลึกที่สุดจวบจนเวลาผ่านไปถึงครึ่งศตวรรษ
หลังรัฐประหารปี 2557 วัฒน์ วรรลยางกูร ถูกหมายเรียกและตัดสินใจลี้ภัยออกนอกประเทศ นับจากนั้นนิยามของคำว่าบ้านก็กลายเป็นสิ่งที่อยู่ห่างไกล และต้องใช้ความหวังอย่างมากในการเฝ้ารอให้ครอบครัวได้กลับมาอยู่ร่วมกันอีกครั้ง
‘กากี’ เป็นนางในนิทานพื้นบ้านที่ถูกเปรียบกับกลิ่นหอมของดอกไม้และงามเลิศจนใครเห็นเป็นต้องหลงใหล กากีได้อาศัยอยู่กับ ‘หน้าทอง’ เจ้าอาณาจักร มีอำนาจเหนือทุกสิ่งและหลงรักการมองกากีดุจประติมากรรมอันงามเลิศ จนมาวันหนึ่ง ‘หนวดแดง’ คู่เล่นหมากประหลาดได้หลงรักกากีเข้า จนเกิดโศกนาฏกรรมในเรื่องนี้
With a function of camera recorded, the filmmaker started filming “Prang Sam Yot” an archaeological site in Lopburi Province in the south-northern of Thailand. Like a poetry cinema. The film recorded everyday life and realism with non-linear.
ยุพินและเพื่อนมักให้เวลาไปกับการเต้นหน้าเวทีหมอลำมากกว่าการเรียน วันหนึ่งยุพินพบรักกับ สิงโต หนุ่มหล่อที่ขายสร้อยงานวัดแต่เขาก็หายไปจากชีวิตแบบไม่ทันตั้งตัว ทำให้ สวรรค์ หมอแคนประจำโรงเรียนเข้ารักษาแผลใจเธอทันที
subscribe to newsletter to stay up to date with our films & events