Spettacolo

(สหรัฐอเมริกา/ 2017 / 91 นาที / กำกับ: Jeff Malmberg, Chris Shellen)

ในช่วงต้นทศวรรษ 1960 ณ หมู่บ้านเล็กๆ ในอิตาลี สภาวะเศรษฐกิจที่ถดถอยอย่างฉับพลัน ส่งผลให้เหล่าชาวบ้านต้องเผชิญหน้ากับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ โครงสร้างทางสังคมเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว ประเพณีและวัฒนธรรมเก่าๆ ต่างเลือนหายไป และในเวลานั้นเองพวกเขาเริ่มตระหนักถึงการพลิกผันครั้งนี้ และสะท้อนมันออกมาผ่านละครเวที

หมู่บ้านนี้ไม่มีโรงละคร พวกเขาจึงตัดสินใจทำละครกลางแจ้งที่จัตุรัสใจกลางเมือง เริ่มต้นจากการนัดประชุมชาวบ้าน เป็นเวลาหลายต่อหลายเดือน พวกเขานั่งจับเข่าคุย ตั้งวงสนทนา ถกเถียงถึงปัญหาที่ทุกคนต้องเผชิญ และเริ่มแปรเปลี่ยนการพูดคุยเหล่านี้ให้กลายเป็นบทละคร

ในแต่ละปี ละครจะถูกแสดงเพียงหนึ่งครั้ง ผู้เข้าร่วมทำและจำนวนผู้แสดงก็เพิ่มมากขึ้นในแต่ละปี บ่อยครั้งที่นักแสดงส่วนใหญ่จะเล่นเป็นตัวพวกเขาเอง ส่วนการเล่าเรื่องธรรมดาก็ถูกพัฒนาไปเป็นการเล่าเรื่องที่ซับซ้อนมากขึ้น การบอกเล่าความทุกข์ก็พัฒนาไปเป็นการตั้งคำถาม และหลายต่อหลายครั้งตัวละครก็เริ่มมีปฎิสัมพันธ์กับผู้ชมไปในเวลาเดียวกัน

และภายในเวลาไม่กี่ปี ละครของพวกเขาก็เริ่มได้รับความสนใจจากคนภายนอก เหล่าคนทำละครพยายามจะนิยามลักษณะและวิธีการทางละครที่เฉพาะตัวของพวกเขาว่า “Autodrama” ซึ่งต่อมาก็กลายเป็นศัพท์ที่มีความหมายถึงละครจากหมู่บ้านนี้โดยเฉพาะ

Once upon a time there was a tiny hill town in Tuscany that found a remarkable way to confront their issues – they turned their lives into a play. “Spettacolo” is a portrait of this 50-year-old tradition, where their piazza becomes their stage and every villager from 6 to 90 plays a part – the role of themselves.