The Gleaners and I

(Les glaneurs et la glaneuse / Documentary / 2000 / 1h 22m / Director: Agnes Varda)

สารคดีแสนงดงามของ อานเญส วาร์ดา ที่สำรวจชีวิตในโลกยุคสมัยใหม่ของเหล่า “นักเก็บ” ผู้ดำรงเลี้ยงชีพด้วยการเก็บสิ่งของทั้งหลายซึ่งถูกสังคมโยนทิ้ง วาร์ดาใช้กล้องดิจิตอล -อันเป็นเครื่องมือใหม่สำหรับเธอในเวลานั้น- ติดตามพวกเขาเหล่านี้อย่างสนุกสนานไปกับเสรีภาพใหม่ของคนทำหนัง, เฝ้าสังเกตอย่างใกล้ชิดด้วยจิตใจที่เปิดกว้าง และถ่ายทอดด้วยสายตาของคนที่มองเห็นความงามในทุกสิ่ง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะคือความแก่ชราหรือเป็นแค่มันฝรั่งที่บังเอิญเกิดมารูปร่างเหมือนหัวใจ

ไม่เพียงเล่าเรื่องของคนอื่น วาร์ดายังทำสิ่งที่มีแต่เธอเท่านั้นจะทำได้อย่างชวนรื่นรมย์เสมอ ก็คือการใช้หนังสะท้อนตัวของเธอไปด้วยในเวลาเดียวกัน ขณะที่ผู้คนในหนังเก็บสิ่งของรอบกาย เธอก็เป็นนักเก็บภาพเคลื่อนไหวและความคิด ทั้งสองมิตินี้ประสานเข้าด้วยกันอย่างทั้งขี้เล่น เป็นปรัชญา มีความเป็นการเมือง และแน่นอนว่ารุ่มรวยไปด้วยความเป็นมนุษย์

The Gleaners and I ชนะรางวัลหนังสารคดียอดเยี่ยมจากหลากหลายสถาบัน, นิตยสาร Sight & Sound โหวตให้มันเป็นหนังสารคดีที่ดีที่สุดในโลกอันดับ 8 ของโพลปี 2014 และอานเญส วาร์ดาเองกล่าวว่า นี่คือหนังที่มีคนรักมากที่สุดของเธอ

An intimate, picaresque inquiry into French life as lived by the country’s poor and its provident, as well as by the film’s own director, Agnes Varda. The aesthetic, political and moral point of departure for Varda are gleaners, those individuals who pick at already-reaped fields for the odd potato, the leftover turnip.

Article

Read More

Related Films

Faces Places

อานเญส วาร์ดา คนทำหนังวัย 89 กับ เจอาร์ ช่างภาพ-ศิลปินวัย 33 ทั้งสองลุ่มหลงเสน่ห์ของ “ภาพ” มาทั้งชีวิตเหมือนกัน จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อทั้งคู่ตัดสินใจออกเดินทางสร้างงานศิลปะด้วยกัน บนความรักที่มีต่อเพื่อนมนุษย์ และต่อโลกที่คละเคล้าด้วยความสุขและความเศร้าใบนี้